- фаркан
- [فرکن]кит1. селроҳае, ки дар он оби сел ҷамъ шуда бошад, гузари об, ҷӯи об; селоб2. он чи бо гузашти замон фартут шуда фурӯ рехта бошад, хароб, вайрон
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.